قسمتهایی ازنامه های شهید حاج حشمت الله رضوان مدنی به پدرش:

... پدرعزیزم و سرورم ... کربلا رفتن بس ماجرا دارد ، فرزند دادن و مال دادن و بمباران شدن و غم هجرت دارد و باید بهای سنگینی داد تا گفت ای حسین اگردر روزعاشورا ما نبودیم الآن داریم همان راهی را می رویم که اگرعاشورا بود در رکاب تو بودیم . ... بیشتراوقات اگربخواهم به خاطرشما ناراحت شوم می بینم که من شما را به خدای متعال که خود بهترین نگهدارنده است ، سپرده ام و بعد دلم قدری آرام می گیرد ... عکس های برادران بزرگوارم را نیزدرپیش رویم گذاشته ام تا بتوانم همیشه ازآنها درس بگیرم و همیشه دررفتن راه آنان مصمم ترشوم . ... اینرا بدانید که برای من خیلی سخت است آن خلوص جبهه ها و نور وعطرش را رها کنم و بعد به چهارکلمه فرمول و نوشته بپردازم ولی می بینم که چکارکنیم اگرماها دراین رشته ها نرویم خدا می داند چه افرادی می آیند و بعدش چه می شود . وانشاءالله که خداوند متعال قلوب همه را به نورایمان و علم منورگرداند .

و درنامه ای دیگرچنین می نویسد :  

... ازطرفی می بینم که الآن موقعی است که بایستی برای اسلام مایه گذاشت و نمی شود دراین موقعیت حساس جبهه را رها کنیم و به پیش عزیزانمان درشهرها بیائیم .